Χαμένη παιδική ηλικία

• 12 Ιανουαρίου 2016

Το να διέρχονται όλη την Ευρώπη, είναι το πιο δύσκολο για τα παιδιά, πολλά από τα οποία αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, παίρνοντας μαζί πολύ λίγα από τα υπάρχοντά τους.
Τα παιδιά χάνουν το δικαίωμα τους στην παιδική ηλικία. 
Όλα χάνουν κάτι, όταν φεύγουν από το σπίτι τους: φίλους, οικογένεια και σταθερότητα. Εκτός από ασφαλείς χώρους για να μείνουν, τα παιδιά πρέπει επίσης να μπορούν να μάθουν γράμματα και να παίξουν.

Ένα εγκαταλειμμένο παιχνίδι γεμάτο σκόνη, σ’ ένα δρόμο που χρησιμοποιείται από τους πρόσφυγες, καθώς διασχίζουν τα σύνορα από την Ελλάδα προς τη Γευγελή της FYROM, ως ένα από τα υπάρχοντα της παιδικής τους ηλικίας που αφήνουν πίσω.

Όταν οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αναζητούν τα πράγματα που χρειάζονται περισσότερο - ρούχα, λεφτά και χαρτιά. Εάν είναι τυχεροί, μπορούν να πάρουν επίσης μαζί τους και τα πιο αγαπημένα τους πράγματα. Η Sozdar, 6 ετών, πήρε μαζί το αγαπημένο της παιχνίδι, πριν εκείνη και η οικογένειά της εγκαταλείψουν το σπίτι τους στη Συρία.

Τα αγαπημένα παιχνίδια, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες διαβίωσής τους. Ένα κορίτσι, κρατά ένα βελούδινο παιχνίδι, καθώς εκείνη και η οικογένειά της, μαζί με άλλους πρόσφυγες, φτάνουν στην περιοχή Miratovac, στα σύνορα της Σερβίας. Εκείνη και η οικογένειά της, είναι καθοδόν προς το κέντρο υποδοχής του Preševo.

Δεν τα καταφέρνει κάθε χνουδωτός φίλος να βγει αλώβητος από το ταξίδι. Κάποια μένουν πίσω, ξεχασμένοι μέσα στον πανικό των προσφύγων που προσπαθούν να φτάσουν στο επόμενο σύνορο. Κάθε χαμένο παιχνίδι στους σκονισμένους δρόμους, είναι μια υπενθύμιση της χαμένης παιδικής ηλικίας. Ένας εγκαταλειμμένος ροζ αρκούδος, στα σύνορα της FYROM.

Ένα κορίτσι κάθεται στο έδαφος και παίζει με το παιχνίδι του, καθώς ο κόσμος σχηματίζει ουρά τριγύρω του, στο κέντρο υποδοχής του Vinojug, κοντά στην πόλη της Γευγελής στη FYROM. Η πολύωρη αναμονή, μπορεί να είναι εξαντλητική για τα παιδιά, χωρίς τη συντροφιά των φίλων τους.

Η Jowaher, 8 ετών, κρατά ένα αγαπημένο παιχνίδι της, καθώς περιμένει να μπει στο κέντρο υποδοχής του Vinojug στη FYROM. Τα παιχνίδια μπορούν να κάνουν τη ζωή πιο ανεκτή, κατά τη διάρκεια επείγουσων καταστάσεων, αλλά και μετά.

Ένα εγκαταλειμμένο γουρουνάκι παιχνίδι, μέσα σε λάσπες, ανάμεσα στα ελληνικά σύνορα και ένα κέντρο υποδοχής κοντά στην πόλη της Γευγελής, στη FYROM. Τα παιδιά πρόσφυγες, πρέπει συχνά να επιλέξουν τι θέλουν να κρατήσουν μαζί τους και τι ν’ αφήσουν πίσω.

Η Mira, 9 ετών, κρατά ένα καινούριο παιχνίδι, σ’ έναν υποστηριζόμενο από τη UNICEF Φιλικό προς τα Παιδιά Χώρο στη FYROM, μετά την απώλεια του αρκούδου -παιχνιδιού της- κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στην Ελλάδα. Παρότι τα παιχνίδια δεν μπορούν ν’ αντικαταστήσουν το κανονικό περιβάλλον ενός παιδιού, μπορούν ωστόσο να τα βοηθήσουν ν’ ανακουφιστούν από ένα μέρος της συναισθηματικής πίεσης που υφίστανται κατά τη διάρκεια κρίσεων.

Στην Κροατία, κοντά στα σύνορα με τη Σερβία, ο Mahmood, 7 ετών και η αδελφή του Zahra, 5 ετών, από τη Συρία, παρέλαβαν λούτρινα ζωάκια σε ένα υποστηριζόμενο από τη UNICEF κέντρο αναψυχής, καθώς οι γονείς τους λαμβάνουν φαγητό και ζεστά ρούχα. Μικρές ανέσεις, όπως τα παιχνίδια, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να επανακτήσουν μια αίσθηση ομαλότητας και ηρεμίας.

Ένα λούτρινο ζωάκι, κρεμασμένο ανάποδα στο φράκτη στο κέντρο υποδοχής του Opatovac στην Κροατία, αφημένο από ντόπιους κατοίκους, για να καλοσωρίζει τα παιδιά πρόσφυγες που καταφθάνουν. Εν μέσω των αβεβαιοτήτων στις ζωές των παιδιών, τα παιχνίδια μπορούν να παρέχουν μια αίσθηση ελπίδας για αυτά που θα ακολουθήσουν.