Ποιήματα

                             Σήμερα ονειρεύτηκα

                            Όταν ήμουνα μικρή ζούσα σαν ένα πούλι

                          Που αγαπάει τη φωλιά και του δίνει ζεστασιά

                             Έτσι ήμουνα και εγώ στο σπίτι το ζεστό

                Σαν μια οπτασία ξεφυτρώνει και τον ύπνο  μου στοιχειώνει

                           Κάθε βράδυ μόνο αυτό εγώ θα ονειρευτώ

                             Που πέρασα εγώ έναν υπέροχο σταθμό

                το σπίτι μου το πατρικό στη σκέψη μου είναι πιο θαμπό

                                         Γιατί χρόνια έχω να το δω

                           Και τι δε θα έδινα τον χρόνο να γυρίσω

                           και από το σπίτι μου να ξανά ξεκινήσω 

                                Φωλιά αγάπης

                             Όλοι μαζί σαν τα πουλιά πορευόμαστε αγκαλιά

                        Με αγάπη που φυτρώνει από του σπιτιού τη               ζεστασιά

                          Και όταν φύγεις και χαθείς πάλι αυτό θα λησμονείς

                            Πάλι αυτό θα σκέπτεσαι πάλι αυτό θα καρτερείς

                              Τα άσχημα και τα όμορφα που εκεί μέσα ζεις

Παναγοπούλου Ειρήνη(2017-2018)

                                                                                       ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ: Εύνους